Jak to jest przenieść się w czasie? A może raczej wejść do umysłu jednostki żyjącej tak dawno temu, a jednak, wyprzedzającej swoją epokę o setki lat?

Nasza klasa (IIA) miała takową możliwość.
Na wystawie Leonarda da Vinci w EC1 mogliśmy nie tylko zobaczyć projekty tego wielkiego artysty/wynalazcy/myśliciela/filozofa/czy może po prostu - człowieka, ale i również je zrozumieć. Oglądaliśmy rekonstrukcje, grafiki, słuchaliśmy wyjaśnień, czytaliśmy cytaty, czy nawet sami próbowaliśmy coś zrobić (układanie trybików; napinanie fragmentu kuszy itp.). A wszystko to po to, by móc poczuć, zobaczyć i zrozumieć (a przynajmniej spróbować).
W takich chwilach czas staje w miejscu, a raczej przestaje być, o dziwo, tak ważnym jak zazwyczaj. Czasami jednak biegnie do tyłu. Do renesansu do Leonarda i jego myśli.

Opiekunem klasy podczas wizyty w EC1 była pani prof. Izabella Kostka-Skwarczyńska.